Kim Arns
2 april 2024
Als het balletje eenmaal rolt… rolt het jouw kant op!
Drieënveertig jaar geleden werd in het Nijmeegse stadsdeel Lindenholt Kim Arns geboren. In de jaren die volgden speelde de kleine Kim er naar hartenlust met vriendjes en vriendinnetjes en vond als vroege leerling haar plekje op het Lindenholt College. De school lag lekker dichtbij huis en stappen met klasgenootjes deed ze later ook in Nijmegen. Toen ze op haar zestiende klaar was met de havo wilde Kim graag naar de Hogere Hotelschool. Maar dan moest ze intern naar Leeuwarden, Maastricht of Den Haag. “Na een bezoekje aan Leeuwarden zag ik me dat niet doen en besloot me eerst op de Middelbare Hotelschool in Wageningen in te schrijven. Ik kon gewoon thuis blijven wonen en met het OV naar mijn opleiding.”
Het derde jaar van de opleiding brak aan, tijd voor een stage. “Ik moest tien bedrijven aanschrijven en had er negen in de buurt uitgekozen. Als tiende vulde ik min of meer lukraak HotelRestaurant Kasteel Erenstein in Kerkrade in. Waar denk je dat ik geplaatst werd? Dáár!” Moest ze alsnog op kamers. Kim was nog net geen achttien, maar ze was lang. Daardoor werd ze vaak wat ouder geschat en het duurde niet lang voor ze nachtdiensten bij de receptie draaide. Toen bleek dat dat eigenlijk helemaal niet mocht, kreeg Kim de kans een kijkje te nemen op de salesafdeling. “Ik heb enorm veel geleerd bij dit mooie bedrijf.”
Van Kerkrade naar Curaçao
Toen was daar het vierde jaar en een meer volwassen Kim ruilde Kerkrade in voor Curaçao. “Ik had de smaak van het studentenleven inmiddels te pakken en met een vriendin nam ik de stap de wijde wereld in. Mobieltjes bestonden nog niet, dus eens per week ging ik naar Punda, de oudste wijk van de hoofdstad Willemstad, om met het thuisfront te bellen. Eigenlijk moest ik in dat laatste opleidingsjaar een managementstage doorlopen, maar in de Cactusclub waar ik werkte, hadden ze zo’n functie niet. Wat hebben we een luizenleventje gehad bij deze leuke strandtent! We lagen de hele dag in de zon te bakken, rond vijf uur bedienden we de gasten en om elf uur trokken we naar Mambo Beach. Poepiebruin kwam ik terug in Nederland!”
Geen knikkende knieën meer
Het plan voor de Hogere Hotelschool liet ze varen. “Om nóg een keer alles uitgelegd te krijgen… ik was er wel klaar voor om het vak uit te voeren. Bepaalde vakken die ik had gehad op de Middelbare Hotelschool zoals marketing en sales vond ik enorm interessant en besloot daarom commerciële economie aan de HEAO te gaan volgen. Dat kon weer lekker in mijn vertrouwde Nijmegen.” Voor het eerst in haar leven was jonkie Kim op haar twintigste juist een van de oudsten. Dat gaf haar als verlegen meisje wat moed. Knikkende knieën bij presentaties behoorden tot het verleden, Kim pakte voortaan vol vertrouwen de microfoon.
Beste vriendinnen
Het zoeken van een nieuw bijbaantje was het volgende waar Kim zich op stortte. Bij BurgGolf Wijchen zocht men een parttime receptionist. “En daar is mijn carrière binnen de golfwereld begonnen, kan ik nu zeggen.” Want Kim heeft de branche sindsdien nooit meer verlaten. In het derde jaar van de HEAO was het wederom tijd voor een stage. Die doorliep ze succesvol op de salesafdeling van BurgGolf Wijchen. “Ik organiseerde er ook golfevenementen en hield me bezig met de businessclub. Toen een collega van de boekhouding met zwangerschapsverlof ging, nam ik haar taken over. We zijn nog altijd beste vriendinnen.”
Bijgelovig? Heilig overtuigd!
Ook al zegt Kim niet bijgelovig te zijn, ze is er heilig van overtuigd dat de dingen lopen zoals ze moeten lopen. Inmiddels had ze ervaring op zo’n beetje alle afdelingen van BurgGolf Wijchen en haar studie liep ten einde. Nóg een collega ging met zwangerschapsverlof en keerde daarna niet terug. De fulltime positie bij van Sales & Events kwam vrij en Kim kon zo doorstromen. Woonruimte was ook zo gevonden: in Beek-Ubbergen kwam onder het appartement van een vriendin een ander appartement leeg te staan. Kim kon lekker op zichzelf blijven wonen, ze was dat immers al gewend sinds Curaçao.
Toch een ‘dingetje’…
Ook al had Kim het reuze naar haar zin bij de golfbaan, ze wilde méér. Managementtaken lagen haar wel en als ze dat bij BurgGolf Wijchen had kunnen uitbouwen, was ze zeker gebleven. Die mogelijkheid was er echter niet en dus reageerde Kim op een vacature voor een fulltime baan op de afdeling Sales & Events bij Golfbaan Landgoed Welderen in Elst. “En toen ging manager Anton met pensioen. Ik voelde me vereerd dat de familie Vink mij als opvolger vroeg. Daar hoefde ik geen seconde over na te denken! Toch was het wel even een ‘dingetje’. Was ik eerst onderdeel van het team, nu kreeg ik een aansturende rol ten opzichte van mijn collega’s. Ik was pas achtentwintig, nog steeds ‘het jonkie’ vergeleken met de anderen.” Toch verliep het allemaal soepel. “De lijntjes zijn kort binnen het familiebedrijf. Ik overleg met name met Dirk-Jan Vink en zijn zus Ellemieke, beiden mede-eigenaar.”
Tweede kindje, tweede locatie
En wat moeten we weten van Kim als het aankomt op haar privéleven? Toen ze vierentwintig was, leerde ze Jan-Willem kennen en sindsdien zijn ze samen. Dochter Isa werd verwelkomd toen Kim eenendertig was. Haar taken werden tijdelijk intern overgenomen en bij terugkomst ging Kim één dag in de week minder werken. “Dat was geen enkel probleem. Ik heb hart voor de zaak en krijg altijd gedaan wat nodig is. Jan-Willem begint zijn werkdagen vroeg en is dan ook eerder thuis dan ik. Daardoor heb ik alle tijd voor de businessevents die met enige regelmaat in de avonduurtjes plaatsvinden. Al snel volgde ons tweede kindje, Senn. Hij is inmiddels alweer negen!” Wat ook volgde, was een tweede locatie. De manager van Landgoed Bleijenbeek vertrok en Kim nam ook hier de managementtaken op zich. “Dankzij enthousiaste en bekwame collega’s verliep dat allemaal heel voorspoedig.” Kim heeft echt een hands on-mentaliteit: “Is een collega van de receptie ziek, dan draai ik die diensten. Dreigt de berg afwas steeds hoger te worden, dan spring ik daar weer even bij.” Ze lacht: “Komt de hotelschool ook nog van pas!” Door de afwisseling voelen de zeventien jaar die Kim nu alweer bij deze golfbaan werkt als veel korter aan. Time flies…
Frappant
“Mijn hele werkende leven speelde zich af binnen de golfwereld”, vertelt Kim. “En dat toeval heeft achteraf gezien goed uitgepakt. Ik weet nog dat ik ooit op mijn zeventiende via JWM Horeca Uitzendbureau bij Golfbaan The Duke Business Club in Nistelrode werd geplaatst. Hoe frappant is dat? Blijkbaar ben ik voorbestemd voor golfbanen. Ik stond er in de bediening en weet nog dat iemand een ‘Gele Peter’ bestelde. Dat bleek een mix van bitter lemon en jus d’orange. Ik ben het nooit meer vergeten.”
Gewoon lekker samen zijn
Kim vertelt dat ze in haar privéleven eigenlijk nooit met golf te maken heeft. Niemand in haar sociale omgeving beoefent de sport. “Ik vind het leuk om tijdens een business dag mee te spelen, maar daar blijft het bij.” Aanstormend golftalent ligt ook niet bij de kinderen: Senn is gek op voetbal en Isa vindt vooral de werkzaamheden óp de golfbaan interessant. Ze helpt mama graag een dagje op de receptie. En zo’n enthousiaste collega wil iedereen wel! Tussen alle bedrijven door blijft er genoeg tijd over voor leuke dingen, gezelligheid en lekker samenzijn met het gezin, familie en vrienden. De wereld ontdekken en veel ondernemen staat centraal in Kims agenda. Voor het creëren van mooie herinneringen. After all, those ‘putt’ a smile on your face!
Meer weten? Kijk op Landgoed Welderen.
Business Woman