24 maart 2014

Anne-Marije Buckens maakt met 50 Company grote stappen

Anne-Marije Buckens was tijdens haar opleiding aan de HAN al geïnteresseerd in de generatie X, de werknemers vanaf 50 jaar, die moeite hebben nieuw werk te vinden. In 2011 ging ze officieel van start met 50 Company en toen ging het plotseling heel hard. Anne-Marije Buckens wist een ingang te creëren binnen de Europese Unie, kreeg een project toegewezen in Polen en ging onlangs als belangrijke speaker naar een congres in San Diego USA. Ze geldt als de expert op het gebied van arbeidsparticipatie van 50-plussers. Het succes begon natuurlijk in Nederland. “Via mond-tot- mondreclame en door perspublicaties. De klanten stroomden toe, maar ook bedrijfsleven en overheid raakten steeds meer geïnteresseerd. Momenteel werken we met acht mensen en we groeien.”

Weer aan het werk
Hoe is dat succes te verklaren? “We hebben in de afgelopen jaren een volledig eigen methodiek ontwikkeld. We hebben een ‘Weer aan het werkboek’ ontwikkeld, waarbij we onze werkzoekenden op een praktische manier en in een heldere structuur helpen een duidelijke blik te krijgen op hun competenties. Het gaat er niet om wat je in het verleden hebt gedaan, het gaat er om wat je kunt, waar je competenties liggen en waar de huidige arbeidsmarkt behoefte aan heeft. Het gaat er om een goed verhaal te maken van je USP’s, je sterke punten en in combinatie met wat je zoekt heb je daarmee je persoonlijke arbeidsmarktverhaal compleet. We ondersteunen onze mensen in die reis met 1-op-1 gesprekken, met loopbaantesten en workshops. Heb je dat traject doorlopen, dan ben je klaar voor de arbeidsmarkt.” Anne-Marije Buckens schakelt daar de meest moderne middelen bij in, van QR-codes, social media tot en met videosollicitaties. “50-Plussers behoren tot de generatie X. Ze zijn goed opgeleid, uitstekend gemotiveerd, dus uitermate goede mensen voor de arbeidsmarkt. Ze zijn alleen over het algemeen bescheiden, ze hebben veel competenties, maar ze vertellen het niet. En een werkgever gaat er tijdens een sollicitatiegesprek niet naar zitten raden, dan moet je wel zelfverzekerd voor je eigen belang op kunnen komen.”

Vooroordeel
Nog steeds heersen er veel vooroordelen over 50-plussers, uitzendbureaus schrijven ze zelfs niet of nauwelijks in. “De markt kiest liever voor een onervaren 22-jarige, omdat die zo lekker goedkoop is, maar ook minder weet. Het gaat dus mis op sa- laris, maar dat is onterecht. Werkzoekende 50-plussers zijn vaak maar al te graag bereid water bij de wijn te doen. Bovendien hoeft een werkgever ze niet meteen in dienst te nemen, dat kan bijvoorbeeld ook via een payrolling-constructie. Bovendien betaalt de overheid mee, werkgevers hebben gedurende drie jaar recht op jaarlijks maximaal €7.000,- premiekorting en je kunt gebruik maken van proefplaatsingen. Dan kun je iemand twee maanden op proef nemen met behoud van uitkering. Er zijn dus mogelijkheden genoeg, maar dat is helaas nog te onbekend, alhoewel ik steeds vaker merk dat werkgevers, wanneer ze zich de voordelen realiseren, best wel geporteerd zijn van het aannemen van een 50-plusser. Het probleem is ook dat mensen die op een HR-afdeling werken, vaak zelf relatief jong zijn en dus vanuit hun eigen perspectief naar werknemers kijken. Een 35-jarige vindt een 55-jarige stokoud, terwijl wanneer je zelf 55 bent je jezelf nog jong vindt. En terecht.”

Succesvol
De zaken gaan goed, de aanmeldingen stromen binnen, maar wat veel belangrijker is, 50 Company helpt elk jaar zo’n 200 werkzoekenden aan een baan. “Omdat we veel netwerken, de bedrijven kennen en vaak van vacatures horen voordat ze daad- werkelijk op de markt komen. En we opereren soms als sparringpartner voor bedrijven, omdat we de problematiek rond oudere werknemers van haver tot gort kennen. Dan belt een werkgever met de vraag hoe hij iemand die 65 jaar wordt toch kan behouden. Dat speelt vaak, beide partijen willen aan elkaar verbonden blijven, maar de wet verbiedt dat. Daar kunnen we ook in adviseren.” De reputatie van Anne-Marije Buckens groeit snel. Ze kwam via de Europese Unie aan een opdracht in Polen. “We gaan aan de slag in een provincie die bovengemiddeld veel oudere werklozen heeft. Vraagt veel tijd, want we kunnen onze procedure niet een op een omzetten, maar de resultaten zijn het waard. En ik ben uitgenodigd om te spreken tijdens het congres ‘Aging in USA’ in San Diego. Wie weet, openen we binnenkort een vestiging in Amerika.”