8 november 2013

Odette Paardekooper en Claudia Lap over hun vak

Odette Paardekooper (47 jaar) werd in 1991 kandidaat-notaris. Ze stapte in 1993 over naar Hekkelman in Nijmegen en werd in 1999 benoemd. Ze heeft als specialiatie personen- en familierecht. Claudia Lap (47 jaar) startte in 1989, kwam in 1991 naar Hekkelman en werd in 2000 benoemd in Arnhem. Haar specialisatie is ondernemingsrecht. “Leuk detail, we volgden beiden Guus Rieter op, ik in 1999 in kantoor Nijmegen, toen vertrok Guus naar Arnhem waar Claudia hem in 2000 opvolgde. Hekkelman is een bijzonder kantoor, een combinatie met advocaten en – maar liefst – zeven notarissen. Daarnaast negen kandidaat notarissen en 61 advocaten. In totaal werken er in Arnhem en Nijmegen samen zo’n 175 mensen.”

Actueel
Elke tijd heeft zijn eigen urgentie. Het is nu bijvoorbeeld de vraag hoe je omgaat met erfenissen. In deze tijden is het opmerkelijk dat een erfenis niet meteen een zegen hoeft te zijn. “Vroeger was bijvoorbeeld een huis erven geen probleem, kopers stonden in de rij, ouders hadden de hypotheek keurig afgelost, dus de erven kregen ook echt iets te erven. Dat is vandaag de dag anders. Veel huizen zitten nog vol hypotheekschuld en als je de erfenis accepteert en het huis wilt verkopen kom je er achter dat dit geen sinecure is. Is er sprake van een onverwacht overlijden op jonge leeftijd, dan blijft de partner vaak achter met vele restschulden terwijl een inkomen is weggevallen.

Dat realiseren veel mensen zich niet.” In feite hebben erfgenamen de keuze uit drie mogelijkheden. “Ze aanvaarden zuiver, dan ben je volledig verantwoordelijk, krijg je alle baten, maar ook de lasten. Je kunt een erfenis verwerpen, dan heb je nergens recht op. Dat ‘nergens’ moet je letterlijk nemen, je mag niets meenemen en helemaal niets regelen, ook de begrafenis niet. Zeg je bijvoorbeeld de krant op, dan heb je de erfenis formeel aanvaard. De derde mogelijkheid is om de erfenis beneficiair te aanvaarden. Dan wordt de erfenis afgehandeld als ware het een faillissement. Daarvoor worden allerlei procedures in gang gezet. Veel eenvoudiger is om een executeur te benoemen, dat geeft je als erfgenaam de ruimte om even niets te doen en de situatie secuur te analyseren.”

Te laat
‘Jong overlijden? Ik toch niet, dat is iets voor oude mensen’. De realiteit is anders. “En het hoeft niet eens om een overlijden te gaan, wat als een ondernemer door een ernstige hersenbloeding of een zwaar ongeluk wordt getroffen? Dan is hij of zij in elk geval tijdelijk wilsonbekwaam. Wie neemt dan de beslissingen, wie betaalt leveranciers en medewerkers? Dan moet de rechter een bewindvoerder aanstellen. Veel slimmer is het om dat vooraf te regelen. Wat als iemand wordt getroffen door de ziekte van Alzheimer? Die groep wordt steeds groter. Dat kun je allemaal gemakkelijk regelen door een levenstestament te maken, dat uit verschillende onderdelen bestaat en waarin alles goed wordt geregeld. Ook handig voor de steeds grotere groep van samengestelde gezinnen. Je voorkomt gewoon een hoop ellende die bij de familieleden ontstaat als je zelf je zaken niet meer kunt regelen. Zo’n levenstestament wordt gewoon in een centraal register geregistreerd en is dus altijd terug te vinden.” Je wensen eenduidig registeren moet uiteraard bij leven en welzijn gebeuren. “En te laat is echt te laat, dan kan er (bijna) niks meer worden geregeld. Maak dus wat tijd vrij, informeer en laat je adviseren.”