6 juni 2016

Ontbijtsessie thema MVO en personeel ‘Het is zó mooi om mensen te zien groeien’

Deelnemers
Maaike Jonge Poerink is manager van de nieuwe vestiging van Uitzendbureau 65plus in Arnhem. In mei opende het bedrijf daar zijn negende locatie. Het uitzendbureau bestaat al meer dan veertig jaar en is marktleider als het gaat om arbeidsbemiddeling voor mensen die de AOW-leeftijd hebben bereikt maar die nog graag doorwerken.

Rien Boskeljon zette twaalf jaar geleden Spiegel & Reflex Trainingen (SRT) op. Het bedrijf geeft commerciële trainingen in onder andere accountmanagement en salesmanagement. Kort geleden heeft hij ook Spiegel & Reflex Opleidingen (SRO) opgericht, dat opleidingen verzorgt tot chauffeur van een heftruck, reachtruck of hoogwerker en dat ook BHV-, EHBO- en VCA-cursussen geeft.

Metin Durmus is oprichter en mede-eigenaar van MVO Solutions. Het bedrijf houdt zich bezig met de inzet van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Het richt zich met name op overheidsinstellingen die ‘social return’ in willen zetten bij aanbestedingen en bedrijven die te maken hebben met social return en de participatiewet.

Edwin Jansen richtte bijna tien jaar geleden Impact Personeel op. Het bedrijf heeft drie vestigingen, waaronder één in Elst. Het is landelijk actief in de gezondheidszorg, waar het gaten in roosters opvult en oplossingen zoekt voor roosterverstoringen. Ook is Impact Personeel regionaal actief als uitzendorganisatie en in payrolling, werving en selectie en detachering in veel andere sectoren.

MVO
De vier deelnemers zijn het eens: MVO is een breed begrip en ook een modewoord dat regelmatig verkeerd wordt gebruikt. Maar toch zijn ze er allemaal mee bezig. Rien: “Als ik naar SRT kijk: deze trainingen zijn gericht op verkoop en management. De insteek voor mij is commercieel. Want als bedrijf moet je natuurlijk geld verdienen. Met SRO, mijn nieuwe tak, is het niet het hoofddoel om winst maken. Daarin zie ik voor het bedrijf een meer maatschappelijke rol: mensen met een uitkering meer kansen geven. Dat is voor mij MVO.”

Maaike voegt toe: “Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen is kritisch kijken naar de duurzame inzetbaarheid van je personeel. Duurzame inzetbaarheid gaat over de mate waarin werkenden hun werk nu en in de toekomst willen en kunnen blijven uitvoeren. Wij zetten ons met onze doelgroep, de gemotiveerde AOW-gerechtigde flexwerker met veel kennis en ervaring, in voor het optimaal inrichten van duurzame inzetbaarheid bij organisaties.”

Metin: “Iedereen verdient een kans, ook mensen die aan de zijkant van de maatschappij staan. Dan gaat het bijvoorbeeld om mensen die gestopt zijn met school of die niet kunnen aarden op regulier onderwijs. Werk en ritme zijn dan heel belangrijk. Wat bij ons heel goed werkt is dat wij vijftig-plussers inzetten als meester-gezel om jongeren te helpen. Dat is mooi om te zien. Wat Rien ook al zei: natuurlijk moet een bedrijf geld verdienen, maar ik haal persoonlijk veel voldoening uit het kunnen helpen van mensen.”

Edwin: “Als wij altijd een zakelijke afweging zouden moeten maken, bijvoorbeeld bij mensen die in de schuldsanering zitten, dan zouden we ze niet moeten helpen. Het kost eigenlijk te veel tijd, want je bent regelmatig gewoon met opvoeden bezig. Maar we willen mensen nou eenmaal graag helpen. Ik denk dat dat ook het voordeel van een lokaal bedrijf is tegenover de bekende landelijke spelers.”

Veranderingen
Tijden veranderen, maar volgens Edwin zijn het geen slechte tijden voor de sector: “Je ziet dat de economie voorzichtig opkrabbelt. Maar iedereen is nog onzeker en het gaat nog niet zo goed dat er makkelijk vaste contracten worden gegeven. Dat is voor ons als uitzendbranche natuurlijk een ideale situatie. De veranderingen in de Wet werk en zekerheid (WWZ) veranderen daar niets aan. Na twee jaar hebben medewerkers recht op een vast contract, maar daar gaan werkgevers allemaal slim mee om. De drempel bij het geven van een vast contract zit in het feit dat je in Nederland heel lang ziektekosten door moet betalen. Dat houdt bedrijven tegen.”

De branche wordt daarnaast ook steeds meer digitaal. Maaike: “Maar face-to-face contact blijft heel belangrijk. Het maakt het werk ook veel leuker.” Dat beaamt Metin: “Alleen op die manier kun je inschatten of iemand bij eenbepaald bedrijf zou kunnen passen. Zeker als je werkt met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Maar natuurlijk moet je wel meegaan in de digitalisering. Je moet alleen niet willen concurreren met de grote vacaturewebsites. Wij hebben een andere rol.”

Charme
Gevraagd naar de charme van het vak beginnen de ogen van Maaike te glimmen. “Laatst ging ik bij een man kijken die aan zijn tweede werkdag als portier bezig was. Hij was zo trots op de rol die hij had. Hij straalde helemaal. Geweldig om te zien.” 

Rien heeft een vergelijkbaar verhaal. “Ik zat om tafel met een jonge jongen. Hij had geen geld, maar was wel in staat om een BMW te huren. Toen ik doorvroeg kwam ik erachter dat hij een heel moeilijke jeugd had gehad. Tijdens een basistraining merkte ik dat hij heel veel aanleg heeft voor rekenen. Ik gaf hem het advies om een rekenkundige opleiding te doen, maar hij lachte me uit. Een paar weken later kwam ik hem tegen en toen zei hij ‘Nou, ouwe. Ik heb het toch gedaan. Bij een opleider. Post-HBO. En ik ben geslaagd met vier negens.’” Metin luistert geïnteresseerd toe. “Het is zo mooi om mensen te zien groeien, juist bij moeilijke groepen. Daar haal ik ook mijn motivatie uit.”

Edwin ziet dat ook zo. “Maar voor mij zit de charme van dit werk ook in het regelen en het organiseren. Geen dag is hetzelfde. Zoals een grote landelijke contractpartij van ons die om 9 uur belt om te vertellen dat er om 12 uur iemand op de stoep moet staan. Regel dat maar.” Metin: “Daar ben ik het mee eens. Die stress is leuk. Het onvoorspelbare. De hectiek.”

Oproep
Rien wil tot slot nog een oproep doen. “De drempel bij het helpen van mensen is vaak te hoog. En dan doel ik op gemeentes en instanties als het UWV. Je ziet dat die vaak bezig zijn met het bewaken van hun eigen toko. Bij de overheid zijn bijvoorbeeld vouchers met een waarde van duizend euro beschikbaar voor training en opleiding. Maar dat wordt werkzoekenden vaak niet verteld en ze moeten enorm veel moeite doen om het geregeld te krijgen. 

Ze zouden daar veel meer een helpende hand kunnen zijn.” De rest knikt, ze zijn het er duidelijk mee eens. Daarmee wordt een lekker ontbijt en een informatieve sessie afgesloten.